วิชาภาษาไทย : กวีนิพนธ์ "สามัคคีเภท คำฉันท์" ฉบับออนไลน์

๑. วัสสการพราหมณ์แกล้งเรียกราชกุมารองค์หนึ่งเข้าไปในที่ลับๆ แล้วถามว่าชาวนาจูงวัวไปไถนาใช่หรือไม่ พระกุมารองค์นั้นก็ตอบว่าใช่

��������� เมื่อพระกุมารองค์นั้นออกมา พระกุมารองค์อื่นก็ถามว่าพระอาจารย์เรียกเข้าไปถามอะไร ราชกุมารก็ตอบตามจริง แต่พระกุมารองค์อื่นไม่เชื่อ เพราะคิดว่าอาจารย์ไม่น่าเรียกไปถามแค่นี้ในที่ลับตาคน พระกุมารองค์อื่นเริ่มรู้สึกระแวงราชกุมารองค์นั้น

๒. ต่อมาวัสสการพราหมณ์ก็เรียกพระกุมารอีกองค์ไปสอนในที่ลับตาคนถามว่าวันนี้กินอะไรมาอร่อยมั้ย พระกุมารก็ตอบพราหมณ์ไป

������������ เมื่อเรียนจากอาจารย์เสร็จ ราชกุมารองค์อื่นก็ถามพระกุมารองค์นั้นว่า อาจารย์พูดอะไรด้วย พระกุมารองค์นั้นก็� ตอบตามจริง แต่ราชกุมารองค์อื่นๆไม่เชื่อ และเกิดความรู้สึกระแวง���������������������������������������������

๓. วัสสการพราหมณ์ยังกระหน่ำวิธีการเดิม เมื่อเห็นว่าเหมาะ จะเรียกราชกุมารองค์หนึ่งไปพูดเรื่องไร้สาระด้วย หรือไม่ก็แกล้งบอกกุมารองค์ต่างๆว่าตนได้ยินกุมารองค์อื่นมาพูดว่าท่านจนบ้าง หรือตัวท่านมีรูปร่างพิกลพิการ ราชกุมารจึงเชื่อตามพราหมณ์โดยไม่ไตร่ตรอง จึงโกรธพระกุมารองค์อื่นๆ และทะเลาะกัน ราชกุมารแต่ละองค์ต่างถือดีว่ามีพ่อที่เก่งกาจ

๓. พอเห็นว่าได้โอกาสที่จะชนะแน่ วัสสการ-

พราหมณ์ก็ลอบส่งสารไปกราบทูลพระเจ้าอชาตศัตรูว่าบัดนี้เหล่ากษัตริย์วัชชีแตกสามัคคีแล้ว โอกาสมาถึงแล้วขอเชิญเสด็จยกทัพมาตีแคว้นวัชชีโดยเร็ว                          

๑. ในบัดดล ชาวเวสาลีทราบข่าวต่างหวาดกลัวและหลบหนีเข้าป่า แต่หัวหน้าราษฎร ขุนด่านตำบลปรึกษากันเพื่อหาทางยั้งศึกครั้งนี้ จึงตีกลองแจ้งข่าวร้ายว่าข้าศึกจะมาโจมตี เพื่อให้หมู่กษัตริย์ลิจฉวีเข้าร่วมประชุมบัญชาการป้องกัน แต่ไม่มีกษัตริย์ลิจฉวีเสด็จมาแม้นแต่องค์เดียว (ต่างทรงถือว่าใครใหญ่ ใครเก่งก็เชิญ เราไม่ใหญ่ ไม่เก่ง ขี้ขลาด จะไปทำไม)

๒.พระเจ้าอชาตศัตรูยกทัพมาถึงกรุงเวสาลี ไม่เห็นกองทัพหรือความเคลื่อนไหวใดๆจากเหล่ากษัตริย์แคว้นวัชชี จึงทรงแน่ใจว่าคงแน่ใจว่าคงเป็นไปตามแผนของวัสสการพราหมณ์ที่ทำลายความสามัคคีของเหล่ากษัตริย์ลิจฉวีจนได้ผลขนาดนี้ ทรงเห็นว่าแคว้นวัชชีบัดนี้ก็เหมือนลูกข่างที่เด็กทารกขว้างหมุนเล่นอย่างสนุกสนาน จากนั้นทรงบัญชาให้ทหารสร้างแพไม้ไผ่ข้ามแม่น้ำไปในกรุงเวสาลี แล้วทรงนำไพร่พลทั้งหมดขึ้นฝั่งเวสาลีได้อย่างสะดวก

                 ๓. ชาวเมืองเวสาลีเห็นข้าศึกมากมายข้ามน้ำมาเพื่อมุ่งทลายเมืองตน ต่างก้ตกใจกลัว เกิดจลาจลวุ่นวายทั้งเมือง เหล่าอมาตย์มนตรีต่างกลัวภัย แต่บางคนก็ยังคิดว่าตอนนี้ยังไม่เป็นไร รักษาประตูเมืองให้มั่นเพื่อรอราชโองการจากเหล่ากษัตริย์ก่อน หลังจากนั้นจึงเริ่มเคาะกลองอย่างแรงเพื่อเรียกประชุมเหล่ากษัตริย์ลิจฉวี แม้นเหล่ากษัตริย์ลิจฉวีได้ยินเสียงกลองแต่ก็ทรงวางเฉย ไม่มีองค์ใดเสด็จมาประชุม ประตูเมืองทุกดานก็ไม่มีใครปิด

๔. พระเจ้าอชาตศัตรูยกทัพเข้ามาในนคร โดยมีวัสสการ-

พราหมณ์เป็นผู้ไปเชิญเสด็จนำทัพเข้ายึดครองเวสาลี โดยไม่ต้องเปลืองแรงออกรบเลย เสร็จแล้วเสด็จกลับกรุงราชคฤห์ แห่งแคว้นมคธเรื่องราวจบลง แต่ขอให้คำพูดสอนใจให้คิดกัน